Bir haftasonunu daha geri de bırakıyoruz... Eminim şu anda Pazartesi sendromu gelmiş ve tüm mutlu mesut tatil anılarınızın üzerine çöreklenmiştir.
Ama bana sorarsanız mutsuzluğun kaynağı Pazartesilerden ziyade Pazar günlerinde gizli daha doğrusu benim için öyle. Çocukluğumdan beri bir türlü sevemem Pazar'ları... Öğlen saatinde uyanırsın iyi güzel de ya sonrası? Güzel bir Pazar kahvaltası yapayım dersin, diyelim ki yaptın. Sonra başlar bir koşuşturmaca ki sormayın gitsin. Pazartesi'ye hazırlık Pazardan başlamıştır bile, banyosuydu, kıyafetiydi, ödeviyidi, toplantısıydı derken aaa bir bakmışsınız saat akşamın 10'u olmuş... Bu yüzden sevmem ben Pazar'ları.
Tabi sadece bu sebepten de değil yıldızımızın barışmaması; sevgilimden de bir Pazar günü ayrılmış olmam ve en yakın dostlarımın hep Pazar günleri uzun soluklu tatillere çıkmaları da buna tuz biber ekmiş olabilitesi yüksek...
Neyse efendim siz benim gibi olmayın bütün Pazarlarınız keyifli, parfüm kokunuz kalıcı olsun. (Not: biraz melankolik bir yazı olduğunun farkındayım idare edin
)
*** Aristokrat ***
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder