Hamiş: Blogu ilk açtığım zamanlar da yazmıştım.Tabi o zamanlar izleyicim(iz) yoktu.Düşündüm de arada sevdiğim yazıları tekrar yayınlıcam :)) Kâr yağınca aklıma geldi bu yazı.Birde o zamanlar takma isim kullanıyordum :) "Zıpçıktı" ahahah :)))
(bknz. Zıpçıktı Cafer)
*******************************
Neyse...Doğal olarak direk aklıma; Hertürlü bahaneye açık trafik kuyrukları , aynı şekilde kazalar , "Çamlıca" tam tepemde olduğu hâlde bir yağmur yada kar yağdığı zaman bozulan uydu yayınımız ve tabi en büyük kabus buzlu yollar...
Ben böle saçma sapan kuruntular içindeyken birden odama (herzaman ki gibi kapıyı çalmadan) giren yeğenim "hala bak kar yağmış yuppiii" diye sevinirken buldum.Akabinde ardı ardına yaptığı "inşallah yarın okullar tatil olur , olurda bol bol kayarız ,kar topu oynarız ,senle kardan adam yaparız "yaparız demi hala?" ...
Birden silkindim ve yüksek sesle " Hoppp onlar benim hayallerim" diyecektim ki ...Tabi ki demedim .
Ama içim içimi yiyodu nasıl olurda ben ilk kar yağdığını gördüğümde bunları hayal etmemiştim de" o "etmişti.
Sonra kendime geldim ;"Büyümüştüm " oysaki daha dün gibiydi sabırsızlıkla kar yağmasını, okulların tatil olmasını bekleyişimiz. Sabahleyin erkenden mahalledeki bütün çocuklarla toplanıp en uzun yokuş bulunup,annelerimizden gizli evden aşırdığımız çöp poşetleriyle tren vagonları misali tek sıra halinde kayışımız ...En uzun" Kardan adam " yapma yarışlarımız . Ne yani bitmişmiydi ...
Bitmişti ... Yutkundum önce sonra belki içimde oluşan boşluğu ısıtır diye meyveli çayımdan bi yudum aldım ama hiçbi işe yaramadı.Sonra kalktım yeğenimin yanına gittim.Buğulaşmış camdan tek tek düşen ve düştükçe içimi acıtan,anılarımı kazıyan manzaraya daldım ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder